
دلشوره های این روزها به هر آرامشی می ارزد
لحظه های زندگی خواه ناخواه دوراهی های انتخاب است ،
زندگی درختچه ای است از این دو راهی ها که همین طور پیش رفتم و آمدم جلو . برآیندش خواه مثبت و خواه منفی
مفید بوده ام یا مضر . برای خودم زندگی کردم یا برای دیگران
به انتهایی چشم داشتم که خودش ابتدا بود
حالا که رسیده ام به بلندی ، روبرویم تا چشم کار می کند تاریکی است
دیو ها بیدارند و آتش هایشان شب را تاریک تر کرده
سر راه ایستاده اند
راه میانبری نیست
من اینجایم
تک وتنها
بی هیچ همراهی
نمی ترسم
به آسمان خیره می شوم :
- خودت گفتی تنهایت نمی گذارم
بگو، حالا به من بگو
بگو کجایی ...